Φροντίζοντας τους φροντιστές
Οι περισσότεροι από εμάς
θα κληθούμε κάποια στιγμή της ζωής μας να αναλάβουμε το ρόλο του φροντιστή
απέναντι σε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, πιθανότατα απέναντι σε ένα μεγαλύτερης
ηλικίας άτομο του συγγενικού μας περιβάλλοντος το οποίο αντιμετωπίζει
ψυχολογικά ή σωματικά προβλήματα. Η φροντίδα που καλείται να προσφέρει κάποιος
σε αυτές τις περιπτώσεις περιλαμβάνει διαχείριση πρακτικών ζητημάτων όπως για
παράδειγμα η επίβλεψη της φαρμακευτικής αγωγής, το κλείσιμο των ραντεβού με τους
γιατρούς και η οργάνωση της καθημερινότητας του αρρώστου μέσα από την παροχή
βοήθειας σε απλές δραστηριότητες όπως είναι το μαγείρεμα, το μπάνιο, το ντύσιμο.
Από όλη αυτή τη φροντίδα δε θα μπορούσε να απουσιάσει και η συναισθηματική
στήριξη που παρέχουν οι φροντιστές στα αγαπημένα τους πρόσωπα η οποία είναι
ιδιαίτερα ουσιαστική.
Αναπόφευκτα η
συναισθηματική, σωματική και οικονομική επιβάρυνση την οποία επωμίζονται οι
φροντιστές είναι πολύ μεγάλη και μετατρέπεται σε ένα βαρύ φορτίο για τους ίδιους.
Φίλοι κ συγγενείς αναλαμβάνουν αυτόν τον ρόλο χωρίς καμία εκπαίδευση και
καλούνται να ανταποκριθούν σε υψηλές και πολύπλοκες απαιτήσεις, συχνά χωρίς καμία
επιπλέον βοήθεια για τους ίδιους. Πολλές φορές οι ανάγκες που καλούνται να
καλύψουν είναι τόσο μεγάλες και επιτακτικές που φτάνουν στο σημείο να
παραμελήσουν τη δική τους υγεία μην αναζητώντας ιατρική βοήθεια έγκαιρα. Συχνά
παρουσιάζουν δυσκολίες στον ύπνο, μικρότερα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας, όχι
καλή σίτιση ενώ είναι πιο πιθανό να εκδηλώσουν κατάθλιψη, διαταραχές του άγχους
καθώς επίσης προβλήματα μνήμης και συγκέντρωσης προσοχής. Επιπλέον, έχει βρεθεί
ότι εμφανίζουν μια πληθώρα χρόνιων ασθενειών όπως καρδιαγγειακές νόσοι,
αρθρίτιδα, αύξηση βάρους και παθήσεις του ανοσοποιητικού συστήματος. Ο χρόνος τους
παίρνει άλλες διαστάσεις, συρρικνώνεται και περιορίζεται τόσο που αρχίζουν να
εγκαταλείπουν την κοινωνική ζωή και οτιδήποτε θα μπορούσε να τους χαρίσει
στιγμές ξεγνοιασιάς και ευχαρίστησης.
Για όλους αυτούς τους λόγους
λοιπόν, γίνεται αντιληπτό ότι ο φροντιστής χρήζει άμεσης φροντίδας ανάλογης με
αυτή που δικαιούται το άρρωστο άτομο. Η κάλυψη ψυχολογικής υποστήριξης, οικονομικής
ενίσχυσης και επικοινωνίας-εδραίωσης ενός ικανού υποστηρικτικού κοινωνικού δικτύου
είναι σίγουρα μέρος αυτής.
Ελένη Χρα
