Ναιόχι

"Δοκίμαζα ένα αίσθημα κόπωσης και τρόμου νιώθοντας πως αυτόν τον τόσο μακρύ χρόνο όχι μόνο   

τον είχα αδιάλειπτα ζήσει, στοχαστεί, κρατήσει κρυφό εγώ, πως ήταν η ζωή μου, πως ήταν εγώ, αλλά καιότι έπρεπε κάθε στιγμή να τον συντηρώ, κολλημένο  πάνω μου... ότι δε μπορούσα να κάνω βήμα χωρίς να μετακινηθεί και αυτός μαζί μου..."*

 Άραγε μπορεί ο χρόνος να ξανακερδηθεί σε μια στιγμή στο παρόν όταν μονοσύλλαβες λέξεις                κατάφασης/άρνησης -και αντίφασης ωστόσο , μιας και είναι τόσο μικρές και ανεύθυνες για να              χωρέσουν την αλήθεια- επιβάλλονται απολυταρχικά σαν μονάδες μέτρησής του; Και όταν γίνονται          αυτές οι μονοσύλλαβες λέξεις τόσο τυραννικές που ανακινούν το αταβιστικό σχήμα Freeze-Fight-Fly  σαν μηχανισμό άμυνας μπροστά στο ύπουλο εκτόπισμά τους;

"Οι λέξεις μας αποκαλύπτουν μια μικρή και χρηστική εικόνα των πραγμάτων"*. 

Φτάνει να είναι οι δικές σου λέξεις που μιλούν για τα ολόδικά σου πράγματα .

Τα παιδιά μας μαθαίνουν πώς μαθαίνουν μέσα από το παιχνίδι τον εαυτό τους, τους άλλους και την      πραγματικότητα. Οι καιροί μας δείχνουν πώς και η πραγματικότητα υιοθετεί την θεωρία των παιχνιδιών για να μάθει τον εαυτό της και τους άλλους.... Στο πνεύμα αυτό του παιχνιδιού λοιπόν, τώρα που το ναι και το όχι έχουν εγκλωβίσει τις ιδιωτικές λέξεις του καθενός στη λογοπενία και -σχήμα οξύμωρο- στη    φλυαρία του συλλογικού, μήπως να καταφύγουμε για μια ακόμη φορά  σε ένα ακόμη λυτρωτικό             συμβολικό παιχνίδι; Να βάλουμε τον εαυτό μας στην απέναντι καρέκλα και έτσι απλά και...θεραπευτικά να τον ρωτήσουμε;

Δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται.  Ίσως όμως έτσι νιώσουμε ξανά υποκείμενα της προσωπικής μας  τουλάχιστον ιστορίας.

ΠΑΙΖΟΥΜΕ;**

-Ποια είναι η εικόνα που έχεις για την απόλυτη ευτυχία;

-Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου;

-Ποιο είναι το αγαπημένο σου απόφθεγμα;

-Σε ποιο πράγμα πρόδωσες τον  εαυτό σου και μετάνιωσες περισσότερο γι'αυτό;

-Τι νοσταλγείς περισσότερο;

-Ποια θεωρείς την πιο υπερεκτιμημένη αρετή;

-Ποιο είναι το αγαπημένο σου ταξίδι;

-Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό σου;

-Ποιο χαρακτηριστικό προτιμάς σε κάποιον;

-Ποιο εν ζωή πρόσωπο εκτιμάς περισσότερο;

-Ποιο εν ζωή πρόσωπο σιχαίνεσαι περισσότερο;

-Τι θεωρείς πιο σημαντικό στους φίλους σου;

-Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει;

-Τι θεωρείς ως έσχατο βαθμό δυστυχίας;

-Πού θα ήθελες να ζεις;

- Διάλεξε 5 λέξεις που περιγράφουν τον εαυτό σου

-Ποια είναι η αγαπημένη σου ασχολία;

-Τι ή ποιον αγαπάς περισσότερο στη ζωή σου;

-Πότε και πού υπήρξες ευτυχισμένος;

-Ποιο ταλέντο θα ήθελες να έχεις;

-Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου συγγραφείς;

-Ποιος είναι ο αγαπημένος σου φανταστικός ήρωας;

-Ποιοι είναι οι πραγματικοί ήρωές σου;

-Τι απεχθάνεσαι περισσότερο;

-Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου, τι θα ήταν αυτό;

Σοφία Κάσση

* Αποσπάσματα από το έργο του M.Proust "A la recherche du temps perdu".

** Ακολουθεί το "Ερωτηματολόγιο του Προυστ"